SPIS UTWORÓW:    ALBERTO GINASTERA    SONATA  1. Exordio  2. Scherzo  3. Canto  4. Finale    GABRIEL ESTARELLAS    TRIBUTE TO MARCEL PROUST  5. Swann's Way  6. In Search of Lost Time  7. The Guermante's Way    EDUARDO ANGULO  8. Sonata No. 1	MANUEL PONCE     SONATA MEXICANA   9. Allegro moderato 10. Andantino afectuoso 11. Allegretto, quasi serenata 12. Allegretto un poco vivace      K. VASSILIEV     THREE FOREST PAINTINGS 13. The Old Oak 14. Snowdrop 15. Dance of the Forest Ghosts
	Posłuchaj fragmentów mp3 mp3 player for website

     Mauricio Diaz, meksykański gitarzysta, wykształcony w Królewskim Konserwatorium w Madrycie zdobył już wiele nagród na prestiżowych konkursach gitary klasycznej w całym świecie. Jego niezwykłe umiejętności techniczne i wrażliwość muzyczna sprawiły, że jest w stanie wykonywać nie tylko znane i lubiane kompozycje na gitarę, ale także bardzo trudne technicznie i awangardowe kompozycje XX-wieczne. Te właśnie nowe i niepublikowane kompozycje zostały zawarte na płycie. Wkładka informacyjna do płyty została wydana w 2 językach angielskim i polskim. 

Recenzja Andrzeja Ziółkowskiego (Z Lubelskiego Towarzystwa Gitarowego)
     Muzyka współczesna, silnie pobudzająca do refleksji nad językiem sztuki, pełna jest dysonansów, zaskakujących zwrotów rytmicznych, harmonicznych i technik wykonawczych niewyobrażalnych we wcześniejszych okresach. Tworzenie oryginalnych, opierających się na eksperymencie dzieł, było dla twórców XX-go wieku wartością nadrzędną. Awangardowi kompozytorzy powołali do życia nową jakość muzyczną, wrażliwość na miarę dzisiejszych czasów i nowoczesnego człowieka, elementy co prawda nie przez wszystkich rozumiane, lecz będące naszym kulturowym dziedzictwem.
       Dzieła zawarte na niniejszej płycie: sonaty A. Ginastery, E. Angulo, M. Ponce oraz utwory K. Vassilieva, trudne w percepcji, są jednak dla słuchacza niezwykle atrakcyjne. Prezentując wszechstronne możliwości brzmieniowe gitary klasycznej znalazły się obecnie w kanonie wykonawczym tytanów tego instrumentu. Mimo, iż są na wskroś nowoczesne, nie można ich unikać, należy je poznawać i przeżywać. Stanowią bowiem „ciąg dalszy” wcześniejszych dokonań, będąc swego rodzaju kwintesencją muzyki gitarowej XX wieku. „Świeża”, oryginalna, pełna drapieżności, miejscami liryczna, jest też, napisana specjalnie dla Mauricio Diaza (i jemu dedykowana), kompozycja G. Estarellasa Homenaje a Marcel Proust (prawykonanie: M. Diaz, Sycylia, 2003).
Miałem przyjemność słuchać Mauricio Diaza wielokrotnie, zarówno w występach solowych, jak i z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej. Jego interpretacje zawsze odbierałem z największą przyjemnością. Perfekcja, pewność i śpiewność gry, klarowny dźwięk pełen alikwotów w każdym rejestrze dynamicznym i barwowym, stawiają go wśród najwybitniejszych swojego pokolenia. Mauricio Diaz ma ogromny potencjał artystyczny, muzyczną charyzmę, siłę przyciągania gwiazdy. Ma talent, który wykorzystuje, by dać, nie tylko znawcom, ale wszystkim melomanom, radość obcowania z muzyką, nawet tak skomplikowaną, jak ta – współczesna.

Informacje na tylnej okładce:

Mauricio Díaz Álvarez urodził się w Guadalajara (Meksyk), w 1973 roku. Studia pod kierunkiem gitarzysty i kompozytora Gabriela Estarellasa w Królewskim Konserwatorium w Madrycie zakończył z najwyższymi wyróżnieniami. Już w ich trakcie zdobywał nagrody na prestiżowych imprezach, takich jak Międzynarodowy Konkurs Gitary Klasycznej w Granadzie (Hiszpania) czy Międzynarodowy Konkurs Gitarowy Infantki Krystyny w Madrycie. Díaz jest dziś uznanym gitarzystą, który występował w licznych salach koncertowych Europy oraz innych kontynentów, w Niemczech, Polsce, Austrii, Słowacji, Szwajcarii, Włoszech, Portugalii, Francji, Indiach, Meksyku. Dzięki swemu talentowi koncertował jako zaproszony gitarzysta z Kameralną Orkiestrą Królowej Zofii dla uczczenia hiszpańskiego kompozytora Joaquina Rodrigo. W 2003 pojawił się w rodzinnym Meksyku grając z Orkiestrą Filharmonii w Queretaro. Rok później wystąpił w towarzystwie Orkiestry Filharmonii Narodowej w ramach Sezonu Symfonicznego oraz z Orkiestrą Symfoniczną z Minería podczas pierwszego wykonania „Concierto del Buen Amor” Manuela Moreno Buendía. W 2004 roku centrala Instytutu Cervantesa w Madrycie powierzyła mu funkcję dyrektora artystycznego Międzyna-rodowego Festiwalu Gitarowego w Rabacie i na Wyspach Kanaryjskich, a następnie w Egipcie, Libanie i Jordanii. W tym samym roku, razem z wybitnymi kompozytorami (Antón García Abril i Tomás Marco), zasiadał w jury XVI Międzynarodowego Konkursu Gitarowego Infantki Krystyny. Jego zainteresowanie współczesnymi utworami znalazło wyraz w premierowych wykonaniach takich dzieł, jak: „Diez estudios de virtuosismo” Estarellasa (2003), „Toccata diavolesca” Eduardo Moralesa Caso (2002), dedykowanym mu „Tribute to Marcel Proust” Estarellasa (2003). W październiku 2005 roku wykonał w Lublinie, z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Lubelskiej pod dyrekcją Piotra Wijatkowskiego, koncert „Gibralfaro” napisany prze Garcíę Abrila. W 2006 roku natomiast wystąpił podczas festiwalu w Paryżu. Tu, w towarzystwie znakomitego zespołu „Garcia Abril Quartet” zaprezentował dedykowany mu utwór Raúla Maldonado i Roberta Coinela pt. „Un viento de luz”.

-------------------------------------------

Przy większych zamówieniach duże upusty (ceny hurtowe).
Studio "fanfara" może wystawiać faktury VAT.